Մեդիաայբբենարաններ

Արամ Թորոսյան

Լեո Մազմանյան

Արսեն Գրիգորյան

Միքայել Մեհրաբյան

Լենա Միսական

Սոֆիա Շահինյան
Էդգար Գասպարյան

Վազգեն Ղևոնդյան

Դավիդ Արզումանյան

Սուրեն Ամիրջանյան
Ջիվան Ավետիսյան
Մենուա Գրիգորյան

Հ․Թումանյան«Ծաղիկները»

Մարինա Սարգսյան

Լեո Մազմանյան

Վազգեն Ղևոնդյան

Էդգար Գասպարյան

Գագիկ Ղազարյան

Սոֆիա Շահինյան

Դավիդ Արզումանյան

Անրի Ապրեսյան

Թթու կերպարներ

Հ․ Թումանյան Երկինքը փուլ է գալիս

Լինում է, չի լինում` մի Ճստիկ- ճուտիկ: Էս Ճստիկ- ճուտիկը մի օր ծածուկ մտնում է դրացու պարտեզը, որ քուջուջ անի: Մեկ էլ հանկարծ թփից մի վարդ է պոկվում, ընկնում է պոչին: Ճստիկ- ճուտիկը վախեցած դուրս է փախչում: Վազում է վազում, հասնում է Հավիկ- Մարիկին:
— Վա ˚̃յ, Հավիկ- Մարիկ,-կանչում է հետվից,- երկինքը փուլ է գալիս:
— Ա’յ, Ճստիկ- ճուտիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար,-հարցնում է Հավիկ- Մարիկը:
— Օ˚̃, ես իմ աչքովը տեսա, իմ ականջով լսեցի, մի կտորն էլ դեռ պոչիս ընկավ:
— Դե, արի փախչենք,-ասում է Հավիկ- Մարիկը: Վազում են, վազում, հասնում են Բադիկ- Տատիկին:
— Վա ˚̃յ, Բադիկ- Տատիկ,-կանչում է Հավիկ- Մարիկը,- երկինքը փուլ է գալիս:
— Ա’յ, Հավիկ- Մարիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Ճստիկ- ճուտիկն է ասում:
— Ա’յ, Ճստիկ- ճուտիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Օ ˚̃, ես իմ աչքով տեսա, իմ ականջով լսեցի, մի կտորն էլ դեռ պոչիս ընկավ:
— Դե, եկեք փախչենք,-ասում է Բադիկ-Տատիկը: Վազում են, վազում, հասնում են Սագիկ-Խաթունին:
— Վա ˚̃յ, Սագիկ-Խաթուն,-կանչում է Բադիկ-Տատիկը,- երկինքը փուլ է գալիս:
— Ա’յ, Բադիկ-Տատիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Հավիկ-Մարիկն է ասում:
— Ա’յ, Հավիկ-Մարիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Ճստիկ- ճուտիկն է ասում:
— Ա’յ, Ճստիկ- ճուտիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Օ ˚̃, ես իմ աչքով տեսա, իմ ականջով լսեցի, մի կտորն էլ դեռ պոչիս ընկավ:
— Դե, եկեք փախչենք,-ասում է Սագիկ- Խաթունը: Վազում են, վազում, հասնում են Հնդու- Թնդուին:
— Վա ˚̃յ, Հնդու- Թնդու,-կանչում է Սագիկ- Խաթունը,- երինքը փուլ է գալիս:
— Ա’յ, Սագիկ- Խաթուն, էդ որտեղի˚ց իմացար,-հարցնում է Հնդու- Թնդուն:
— Բադիկ-Տատիկն է ասում:
— Ա’յ, Բադիկ- Տատիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Հավիկ- Մարիկն է ասում:
— Ա’յ, Հավիկ- Մարիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Ճստիկ- Ճուտիկն է ասում:
— Ա’յ, Ճստիկ –Ճուտիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Օ˚̃, ես իմ աչքով տեսա, իմ ականջով լսեցի, մի կտորն էլ դեռ պոչիս ընկավ: – Դե, եկեք փախչենք,-ասում է Հնդու- Թնդուն: Վազում են, վազում, հասնում են Աղա- Աղվեսին:
— Աղա- Աղվես, Աղա- Աղվես,-կանչում է Հնդու- Թնդուն, երկինքը փուլ է գալիս:
— Ա’յ, Հնդու- Թնդու, էդ որտեղի˚ց իմացար,-հարցնում է Աղա- Աղվեսը:
— Սագիկ- Խաթունն է ասում:
— Ա’յ, Սագիկ- Խաթուն, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Բադիկ –Տատիկն է ասում:
— Ա’յ, Բադիկ- Տատիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Հավիկ- Մարիկն է ասում:
— Ա’յ, Հավիկ- Մարիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Ճստիկ- Ճուտիկն է ասում:
— Ա’յ, Ճստիկ- Ճուտիկ, էդ որտեղի˚ց իմացար:
— Օ˚̃, ես իմ աչքով տեսա, իմ ականջով լսեցի, մի կտոր էլ դեռ պոչիս ընկավ: – Էդ ի˚նչ եք ասում,-ասում է Աղա- Աղվեսը, – եկեք ձեզ տանեմ իմ տուն, որ երկինքը ձեր գլխին փուլ չգա: Ճստիկ- Ճուտիկը, Հավիկ- Մարիկը, Բադիկ- Տատիկը, Սագիկ- Խաթունը, Հնդու- Թնդուն բոլորը միասին ընկնում են Աղա – Աղվեսի ետևից և մտնում են նրա որջը: Մտնում են նրա որջն ու էն մտնելն էր, որ մինչև էսօր էլ դեռ չեն դուրս եկել:

Ջ. Ռոդարի «Ա՜յ քեզ շաբաթ


Արթնացա երկուշաբթի,
Հորանջեցի երեքշաբթի,
Չորեքշաբթի անուշ-անուշ ձգվեցի,
Հինգշաբթի կրկին քնեցի:
Քնեցի ուրբաթ, շաբաթ,
Ու գործի չգնացի:
_ Կորչի գործը,-ասացի:
Լավ էր՝ արդեն կիրակի
Ամբողջ օրը քնեցի: